دلنبشته های تابناک

بیش از نیمی از اهالی استادیوم بد و بیراه و الفاظ رکیک را نثار داور مسابقه می نمایند.با این حال گزارشگر بازی نه تنها ترجیح می دهد این عده را اندک و قلیل ببیند,بلکه با به کارگیری لفظ "تماشاگر نما" به گونه ضمنی اذعان می دارد که این عده تماشاگر نبوده و به قصدی جز تماشای بازی راهی استادیوم شده اند! باران اندکی باریده و به قول گزارشگران اجتماعی تهران قفل شده است.در حالی که رفتار مردم معمولی در این قفل شدگی تاثیری عمده دارد و گرفتگی معابر و جوی های پر شده از زباله های مردمی آب باران را در عوض کانال های آب های سطحی درکوچه پس کوچه ها و خیابان های اصلی جاری نموده ,مسئولین و دولتمردان یا از آب بارانی که تاکنون سابقه نداشته می گویند و یا آبگرفتگی را امری طبیعی که در اروپا و امریکا هم پیش می آید به شمار می آورند. متاسفانه مسئولین و دولتمردان ایرانی همواره با پارادوکس صحه گذاری بر رفتارهای فعلی مردم و لزوم تغییر عادات ایشان مواجه بوده اند و هرگز توضیح نداده اند که اگر اعمال کنونی مردم مورد تایید است چرا می باید آن ها را تغییر داد و اگر در این اعمال عیوب و ایراداتی موجود است "ما مردم خوبی داریم" را ب دلنبشته های تابناک...

مهم است که ماجرای "سعید طوسی" و "اختلاس صندوق ذخیره فرهنگیان" واقعی یا شایعه باشد اما از آن مهمتر این است که بیشتر ما ایرانیان وجود داخلی چنین اتفاقاتی را از صمیم قلب باور کرده ایم!براستی چرا اینگونه است و به چه سبب اغلب ما می پذیریم که اتفاقات بدی که توسط مسئولین و دولتمردان رده بالای کشورمان رسانه ای می شود شایعه ای بیش باشد! سوال اساسی اینجاست که آیا مردم کشورهای دیگر هم به سادگی ما می پذیرند که دولتمردانشان دست به اعمال خلاف قانون زده و یا کارهایی که عفت عمومی را لکه دار می کنند صورت دهند؟پاسخ شاید بله باشد اما در این میان تفاوت ظریفی وجود دارد و آن دلنبشته های تابناک...

یک تابلو فرش دویست هزار تومانیمان که سرقت می شود یا "حلالش نمی کنم" می گوییم و یا "گیر من بیفتد می دانم که چه بلایی سرش بیاورم" نثارش می نماییم.این ها در حالی است که نه تنها در باره اختلاس های کلان ککمان نمی گزد بلکه از آن جهت که چنین اختلاس هایی موجبات تولید و توزیع انواع و اقسام جوک ها و لطیفه های خنده دار و فرح بخش شده,بد نمی بینیم که به مختلسان بزرگ اقتصادی "سلامی جانانه" عرض نماییم. سوال این است که چرا در اختلاس های بزرگی که سهم غارت شده ما بسیار بیش از دویست هزار تومان است اینگونه "در کمال خونسردی" واکنش نشان داده و در باره آن ها "بگذریم!" می گوییم. متاسف دلنبشته های تابناک...

ما ایرانی ها به ویژه در هنگام عرض تسلیت "درکت می کنم" می گوییم و این در حالی است که به تاسی از "آتش بگیر تا که ببینی چه می کشم     احساس سوختن به تماشا نمی شود" تنها کسانی می توانند "دیگری" را درک نمایند که تمام و کمال در جای او واقع شوند. نکته حائز اهمیت این است که حتی کسانی که داغ فرزند دیده اند قادر به درک درست و حسابی فردی که به تازگی دلبند خویش را از دست داده نیستند زیرا نه تنها گذر زمان بر دردها و غم ها و آلام آدم ها گرد فراموشی می نشاند بلکه هم همه پدران و مادرها از لحاظ عاطفی شبیه هم نیستند و همه همه بچه ها به یک اندازه محبوب و دوست داشتنی به حساب نیامد دلنبشته های تابناک...

مهندسین قدیمی روزهایی را به خاطر دارند که بی کمک گیری از نرم افزارهای مهندسی که کارها را بسیار دقیق تر و راحت تر می نماید,انجام وظیفه نموده و کارها را با مشقت و سختی هر چه تمامتر پیش می بردند. امروزه آدم هایی که با بهره گیری از نرم افزار "اتوکد" تهیه و تولید نقشه ها را کم اشتباه و سریع به سامان می رسانند حتی فکر اینکه "نقشه کشی دستی چه درد سرهایی دارد" را به مخلیه خود راه نمی دهند. در سالیان دور که نقشه کشی با استفاده از دست صورت می پذیرفت , زمان طولانی انجام کار تنها مشکل پیش روی نقشه کش ها نبود زیرا یک تکان نابجای "راپید" موجب می گشت که قطره مرکب ریخته شده ب دلنبشته های تابناک...

"منوچهر متکی" و "مرضیه وحید دستجردی" از وزرای به نام کابینه محمود احمدی نژاد بودند که یکی از میانه راه "دکتر" را تنها گذارد و آن دیگری در وسط زمین و آسمان معلق ماند! شک نیست که نحوه خروج دو عضو یاد شده از کابینه "محمود احمدی نژاد" از عوامل مهمی بود که موجب گشت "وحید دستجردی" به عنوان "تنها مرد کابینه" مفتخر شود و "متکی" تحت القابی چون "ضعیف" و "حتی آخر عاقبت خوبی هم پیدا نکرد" معرف خاص و عام گردد. احمدی نژاد با تمامی بدی ها و معایب, این حسن را داشت که اهل تعارف و رودر وایستی نبود و به این دلیل تشخیص اینکه "او کسی را نخواسته" و "کسی وی را پسند نکرده" کار چندان سختی ب دلنبشته های تابناک...

برای مبارزه با مشکلات در وهله نخست می باید آن ها را بخوبی شناخت و ازشان به نیکی سر در آورد.با این حال خیلی ها از هراس اینکه با دانستن مسائل و مشکلات گوناگون خودشان هم "مشکل دار" و "مسئله دار" به نظر برسند ترجیح می دهند دانش ها و آموخته های خویش را که به مدد کسب دانش و یا بهره مندی از تجارب دیگران میسر می گردد پنهان ساخته و یا دست کم آن ها را افزایش ندهند! به عنوان مثال کسی که حالات مختلف "مستی" و "خماری" و "نشئگی" را بخوبی می شناسد یا "محال است لب به مشروب نزده باشد" و یا "حتما می کشد!" معرفی می شوند و لذا اصلا تعجب آور نیست که حافظ نیز در اعصار و قرون مختلف متهم به دلنبشته های تابناک...

قدیمی ها علاوه بر اینکه به "سلام سلامتی می آورد" اعتقاد راسخ داشتند,ادای آن را مستحب و جوابش را واجب می شمردند. جدیدی ها بر عکس قدیمی ها فکر می کنند که به هر کسی هم نباید سلام داد و سلام کردن تنها باید نثار آن هایی که ازشان خیری به آدم میرسد و یا برای انسان حسابی زحمت می کشند گردد! به عنوان مثال رانندگانی که آدم ها را به مقصدمی رسانند و مغازه دارهایی که جنس و کالا تحویل انسان ها می دهند از نادر اقشار "واجب السلام" هستند و روی این اصل وقتی در تاکسی و اتوبوس و مغازه کسی ورود خویش را با "سلام" اعلام می نماید کمتر کسی گمان می برد که ممکن است سایر مسافرین و مابقی م دلنبشته های تابناک...